psikus

м. дурны жарт; выхадка, выбрык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Наўспя́чча з няясным значэннем, тлумачыцца як ’выкінуць нагамі’ (Растарг.). Магчыма, да выспятак ’удар нагой’ (гл.), параўн. укр. ўспятки ’абцасы’, або да іншага дэрывата ад пята, пятка, што значыў хутчэй за ўсё ’выбрык, удар нагой назад (напр., у каня)’ (*ус‑пятье?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

żakowski

блазенскі, свавольны;

wybryk żakowski — блазенскі выбрык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́пад м., в разн. знач. вы́пад, -ду м.; (выходка — ещё) вы́хадка, -кі ж., вы́брык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлапе́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хлапца; належыць, уласцівы хлапцу. Такая змена на хлапецкім твары кінулася ў вочы старшыні. Колас. — Несумненна, гэта хлапецкі выбрык, гэта азначае: што хачу, тое і скажу, ніхто мне не ўказчык. Хадкевіч.

2. Звязаны з узростам хлапца; падлеткавы. Хлапецкія гады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fortel, ~u

м. фартэль, фортэль, хітрасць; нечаканая выхадка, выбрык; штука

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шту́ка

(польск. sztuka, ад с.-в.-ням. stücke)

1) асобная рэч, прадмет з шэрагу аднародных;

2) рулон тканіны (напр. ш. палатна);

3) перан. выхадка, выбрык, незвычайны ўчынак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Suite

['sui:tə]

f -, -en

1) сві́та

2) муз. сюі́та

3) pl вы́хадка, вы́брык, выкрунта́с

~n máchen — сваво́ліць, гарэ́знічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

eksces, ~u

м. кніжн. эксцэс; выхадка, выбрык;

położyć kres ~om — спыніць парушэнне парадку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

freak

[fri:k]

1.

n.

1) дзіва́цтва n., вы́думка f., вы́брык -у m.; дзіва́к -а́ m., дзіва́чка f.

freak of nature — вы́брык прыро́ды

2) пачва́рнасьць f., пачва́рная, ненарма́льная істо́та; пачва́ра m. & f.; вы́радак -ка m.

3) капры́з -у m., няўры́мсьлівасьць f.

4) рапто́ўная зьме́на ве́тру

2.

adj.

ве́льмі дзіўны́, дзіва́цкі, незвыча́йны

freak accident — дзіво́сны, незвыча́йны вы́падак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)