wolf​1 [wʊlf] n. (pl. wolves) воўк;

cry wolf падніма́ць фальшы́вую трыво́гу

♦

keep the wolf from the door перабіва́цца, перакі́двацца; змага́цца з бе́днасцю;

a wolf in sheep’s clothing воўк у аве́чай шку́ры;

a wolf may lose his teeth, but never his nature воўк ко́жны год ліня́е, але́ но́раву не мяня́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ваўчу́га, ‑і, М ‑у, м.

Разм. Мацеры воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аве́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да авечак, належыць авечкам. Авечы статак. Авечая воўна. // Прыгатаваны з малака авечкі. Авечы сыр.

•••

Авечая галава гл. галава.

Воўк у авечай шкуры гл. воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wolf in sheep’s clothing

воўк у аве́чай ску́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

морско́й марскі́;

◊

морска́я боле́знь марска́я хваро́ба;

морско́й волк марскі́ воўк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

памо́ўка, -і, ДМ -мо́ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж.

Гаворка (ужыв. звычайна ў прымаўцы: пра воўка памоўка, а воўк і тут — пра таго, хто паяўляецца ў той момант, калі пра яго гавораць ці думаюць; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

здо́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. здох, ‑ла; зак.

Падохнуць, акалець (пра жывёлу, насякомых). Калі жарабятка ўродзіцца з лысінкаю, то яно ці здохне, ці яго воўк з’есць. З нар. // Разм. груб. Памерці (пра чалавека). Каб не клін ды не мох, цясляр з голаду б здох. З нар.

•••

Воўк у лесе (за гарою) здох гл. воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gráupelz

m -es Шэ́ры Воўк (у казцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ваўкалю́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Міфічная істота, напалову чалавек, напалову воўк; чалавекавоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піль, выкл.

Загад сабаку кінуцца на дзічыну. Так Воўк у «Гуманіста» гадаваўся... Калі ж спусцілі з ланцуга І закрычалі: — Піль! Цюга! Каб за суседа ён узяўся, А Воўк, бы ашалелы сатана, Наскочыў на... Апекуна... Валасевіч.

[Фр. pille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)