ваўчо́к
‘памянш. да воўк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ваўчо́к | ваўчкі́ | |
| ваўчка́ | ваўчко́ў | |
| ваўчку́ | ваўчка́м | |
| ваўчка́ | ваўчко́ў | |
| ваўчко́м | ваўчка́мі | |
| ваўчку́ | ваўчка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)