Verbum

я́ўны, -ая, -ае.

1. Не скрыты, адкрыты.

Я. вораг.

2. Зусім відавочны.

Яўнае парушэнне закона.

Ён яўна (прысл.) памыляецца.

|| наз. я́ўнасць, -і, ж.

пралічы́цца, -ічу́ся, -ічышся, -ічыцца; зак.

1. Памыліцца ў падліках.

П. на сто рублёў.

2. Памыліцца ў меркаваннях, планах.

Вораг пралічыўся.

|| незак. пралі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

разбура́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разбурае што-н.

Вораг-р.

Р. культуры.

|| ж. разбура́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. разбура́льніцкі, -ая, -ае.

праці́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто процідзейнічае каму-, чаму-н., варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

П. прымірэння.

2. Вораг, нядобразычлівец.

Гэты чалавек — мой даўні п.

3. зб. Варожыя ўзброеныя сілы, вораг.

Адкрыць агонь па праціўніку.

4. Сапернік у спаборніцтве, барацьбе.

Баксёр лёгка справіўся з праціўнікам.

|| ж. праці́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1, 2 і 4 знач.).

варо́жы, -ая, -ае.

1. гл. вораг.

2. Вельмі непрыязны, поўны варожасці, нянавісці.

Варожыя адносіны.

В. погляд.

3. Непрыяцельскі.

В. тыл.

|| наз. варо́жасць, -і, ж. (да 2 знач.).

абскура́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Вораг асветы, навукі, цемрашал, рэакцыянер.

|| ж. абскура́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. абскура́нцкі, -ая, -ае.