ВЕ́ЛІЖСКАЕ ПАЎСТАННЕ 1918,

антысавецкае сялянскае паўстанне ва ўмовах грамадзянскай вайны. Адбылося ў ліст. 1918 у Веліжскім пав. Віцебскай губ. (цяпер пераважна ў Смаленскай вобл., Расія). Узначальвалі Веліжскае паўстанне выхадцы з мясц. святароў (афіцэры А. і К.Жыгалавы) і мясц. сялян (браты Бараняты, І. і П.Нілёнкі і інш.). Выклікана ўвядзеннем хлебнай манаполіі, харчразвёрсткай. Паўстанцы таксама выступілі за аднаўленне Устаноўчага сходу. Акрамя сялян у паўстанні ўдзельнічалі святары, настаўнікі, гімназісты, стараверы, жыхары латышскіх вёсак Ільінскай вол. Пачалося 11 ліст. ў Баранаўскай і Усмынскай валасцях. 15 ліст. паўстанцы захапілі Веліж. Паводле звестак гісторыка А.Г.Хахлова, колькасць узбр. сялян складала 1 тыс. чал. Падаўлена Веліжскае паўстанне 23 ліст., але асобныя групы працягвалі супраціўленне да 1925.

Літ.:

Воспоминания участников борьбы за власть Советов в Смоленской губернии. Смоленск, 1957;

Почанин С.З. Историей обреченные. Мн., 1977;

Хохлов А.Г. Крах антисоветского бандитизма в Белоруссии в 1918—1925 гг. Мн., 1981.

Н.І.Стужынская.

т. 4, с. 67

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

непадзе́льны

1. (не поддающийся делению) недели́мый;

~ныя часці́цы матэ́рыі — недели́мые части́цы мате́рии;

~ныя лі́кі — мат. недели́мые чи́сла;

2. (не подлежащий разделу) недели́мый, нераздели́мый, неразде́льный;

~ная маёмасць — недели́мое (нераздели́мое) иму́щество;

3. (полностью принадлежащий кому-л.) безразде́льный;

~ная ўла́да — безразде́льная власть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капита́л в разн. знач. капіта́л, -лу м.;

фина́нсовый капита́л фіна́нсавы капіта́л;

промы́шленный капита́л прамысло́вы капіта́л;

стра́ны капита́ла краі́ны капіта́лу;

основно́й капита́л асно́ўны капіта́л;

переме́нный капита́л пераме́нны капіта́л;

иммигра́ция капита́ла імігра́цыя капіта́лу;

власть капита́ла ула́да капіта́лу;

жить на капита́л жыць на капіта́л;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сове́тский в разн. знач. саве́цкі;

сове́тская власть саве́цкая ўла́да;

сове́тское госуда́рство саве́цкая дзяржа́ва;

сове́тский наро́д саве́цкі наро́д;

сове́тский о́браз жи́зни саве́цкі лад жыцця́;

сове́тский челове́к саве́цкі чалаве́к;

Сою́з Сове́тских Социалисти́ческих Респу́блик ист. Саю́з Саве́цкіх Сацыялісты́чных Рэспу́блік;

Сове́тская А́рмия ист. Саве́цкая А́рмія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АПРЫ́ЧНІНА,

апрышніна, 1) у 14—15 ст. асобнае ўдзельнае ўладанне жанчын з велікакняжацкай сям’і.

2) Назва ўласнага ўдзелу Івана IV у 1565—72 з асобнай тэрыторыяй, войскам і дзярж. Апаратам.

3) Сістэма надзвычайных ваенна-адм., сац.-эканам. мерапрыемстваў Івана IV у 1565—72 для ўмацавання самадзярж. улады, ліквідацыі феад. раздробленасці, барацьбы з непакорнымі феадаламі. Мэтай апрычніны абвяшчалася выкараненне «крамолы». Ажыццяўлялася апрычнікамі, якія мелі неабмежаваныя правы і ўладу, былі непадсудныя органам улады і суда. Суправаджалася жорсткімі расправамі з баярска-княжацкай апазіцыяй, масавымі смяротнымі пакараннямі часта невінаватых людзей, зямельнымі канфіскацыямі і інш. Асабліва жорсткія рэпрэсіі чынілі А.Д.Басманаў, А.І.Вяземскі, Р.Л.Скуратаў-Бельскі і інш. У выніку апрычніны выкаранены феад. сепаратызм, умацаваны самадзярж. дэспатызм і яго сац. апора — служылыя людзі, дваране і сярэднія землеўладальнікі; узмоцнена прыгонніцтва, збяднела значная частка насельніцтва, асабліва пасадскія людзі. У 1572 апрычніна адменена, частка канфіскаваных земляў вернута іх б. уладальнікам.

Літ.:

Кобрин В.Б. Власть и собственность в средневековой России (XV—XVI вв.). М., 1985. С. 136—160;

Ключевский В.О. Русская история: Полн. курс лекций. М., 1993. Кн. 1. С. 483—495;

Соловьев С.М. Соч. М., 1989. Кн. 3, т. 5—6. С. 506—547.

т. 1, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

усталява́цца сов.

1. (надёжно укрепиться) установи́ться; утверди́ться, упро́читься;

ула́да ўсталява́лася — власть утверди́лась (упро́чилась);

памі́ж і́мі ўсталява́ліся до́брыя адно́сіны — ме́жду ни́ми установи́лись хоро́шие отноше́ния;

2. обоснова́ться, устро́иться;

ён ~ва́ўся на но́вым ме́сцы — он обоснова́лся (устро́ился) на но́вом ме́сте;

3. (сформироваться, сложиться) установи́ться;

хара́ктар яшчэ́ не ўсталява́ўся — хара́ктер ещё не установи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

употребля́ть несов.

1. (использовать) скарысто́ўваць, выкарысто́ўваць;

употребля́ть свобо́дное вре́мя на чте́ние скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць) во́льны час для чыта́ння;

употребля́ть с по́льзой скарысто́ўваць (выкарысто́ўваць);

употребля́ть в де́ло выкарысто́ўваць;

2. (применять) ужыва́ць;

употребля́ть стари́нные выраже́ния ужыва́ць старасве́цкія вы́разы;

он не употребля́ет спиртны́х напи́тков ён не ўжыва́е спіртны́х напо́яў;

употребля́ть власть ужыва́ць ула́ду;

3. (тратить) тра́ціць;

◊

употребля́ть во зло дове́рие злоўжыва́ць даве́рам;

употребля́ть все уси́лия прыклада́ць усе́ намага́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

займе́ць сов. (каго, што)

1. (завести что-л. для себя) обзавести́сь (кем, чем);

з. сям’ю́ — обзавести́сь семьёй;

з. дзяце́й — обзавести́сь детьми́;

з. сваю́ гаспада́рку — обзавести́сь свои́м хозя́йством;

2. (стать обладателем чего-л.) приобрести́, получи́ть; (найти — ещё) обрести́;

з. спецыя́льнасць — приобрести́ (получи́ть) специа́льность;

з. но́вых сябро́ў — приобрести́ (обрести́) но́вых друзе́й;

3. разг. (взять, принять что-л. желанное) получи́ть; заполучи́ть;

з. рабо́ту — получи́ть рабо́ту;

з. ула́ду — получи́ть (заполучи́ть) власть;

◊ з. кло́пат — нажи́ть хло́поты;

з. мо́ду — обрести́ привы́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

над, нада предл.

1. с твор., в разн. знач. над, надо;

над ле́сам наві́сла хма́ра — над ле́сом нави́сла ту́ча;

пе́сня гучы́ць над во́зерам — пе́сня звучи́т над о́зером;

мець ула́ду над кім-не́будзь — име́ть власть над ке́м-л.;

нада мно́й — надо мно́й;

ду́маць над матэрыя́ламі для газе́ты — ду́мать над материа́лами для газе́ты;

працава́ць над сабо́й — рабо́тать над собо́й;

мець перава́гу над чым-не́будзь — име́ть преиму́щество над че́м-л.;

2. с твор. в сочет. с мест. усе́ указывает на высшее проявление свойств данного предмета;

маро́з над усі́мі мараза́мі — всем моро́зам моро́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

небе́сный

1. нябе́сны; (о цвете — ещё) нябе́сна-блакі́тны, блакі́тны;

небе́сная во́ля (власть, си́ла и т. п.) рел. нябе́сная во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае), во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае) Бо́жая;

небе́сная канцеля́рия уст. нябе́сная канцыля́рыя;

Цари́ца Небе́сная Цары́ца Нябе́сная;

небе́сные тела́ нябе́сныя це́лы;

небе́сный свод, см. небосво́д;

2. (восхитительный) чаро́ўны, цудо́ўны;

◊

небе́сный гром, небе́сные гро́мы, небе́сный гнев (бич) рел. гнеў Бо́жы, кара Бо́жая, нябе́сная ка́ра;

Ца́рство (Ца́рствие) небе́сное уст. Ца́рства Нябе́снае;

Влады́ка (Оте́ц) небе́сный рел., высок. Улады́ка Нябе́сны;

ма́нна небе́сная ма́нна нябе́сная;

как пти́ца небе́сная як пту́шка нябе́сная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)