Verbum

анлайнавы слоўнік

угары́, прысл.

У вышыні (у паветры, у небе).

У. ціўкнуў верабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канапля́нік

‘верабей’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахо́хліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак. (разм.).

Скурчыцца, натапырыўшы пер’е (пра птушак).

Верабей нахохліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упы́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Пырхаючы, уляцець.

Верабей упырхнуў у акно.

|| незак. упы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стре́ляный стрэ́ляны;

◊

стре́ляный воробе́й стрэ́ляны верабе́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sparrow

[ˈspæroʊ]

верабе́й -б’я́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sparrow [ˈspærəʊ] n. верабе́й

♦

a fallen sparrow ахвя́ра, няўда́чнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weet-weet [ˈwi:twi:t] v., interj. чыры́каць (як верабей); чык-чыры́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

верабе́йка, ‑і, м.

Памянш.-ласк. да верабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спы́рхнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; зак.

Хутка ўзляцець, зляцець адкуль-н. (пра птушку, матылька і пад.).

Верабей спырхнуў з куста.

|| незак. спы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)