павары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.

1. Зварыць усё, многае.

П. усё мяса.

2. Варыць некаторы час.

П. мяса хвілін дваццаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вороно́й вараны́;

◊

прокати́ть на вороны́х пракаці́ць на вараны́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Варане́ц ’вараны конь’ (Шн., 2). Да вараны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ва́ранік ’піражок вараны з начынкай’ (Вешт. дыс.). Да варэ́нік, збліжанага з вараны < варыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wrony

вараны (пра каня)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

boiled

[bɔɪld]

adj.

ва́раны; кіпячо́ны, гатава́ны (пра ваду́); па́раны (пра малако́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адва́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адварыць.

2. у знач. прым. Звараны, вараны. Стары моўчкі.. паставіў.. чыгун з халоднаю адваранаю бульбаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вараня́к ’крук, крумкач’ (Дразд.). Да воран або вараны́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rábenschwarz

a вараны́, сінява́та-чо́рны, чо́рны як смоль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абвары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., каго-што.

1. Паварыць крыху.

А. мяса.

2. Абліць варам, апячы гарачай вадой.

А. рукі.

|| незак. абва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца; незак. абва́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. абва́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)