Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bouquet
[bʊˈkeɪ]
n.
1) буке́т -а m. (кве́так)
2) [boʊˈkeɪ] пах, во́дар -у m. (віна́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нявя́нучы, ‑ая, ‑ае.
Які не вяне. То барвенкам наплываюць Думкі-ўзоры на канву, То ўплятаюцца пралескай У нявянучы букет.А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антало́гія1
(гр. anthologia = літар.букет кветак)
зборнік выбраных твораў розных аўтараў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вызвале́нец, ‑нца, м.
Разм. Тое, што і вызваліцель. Гануля.. першая паднесла савецкаму салдату букет, а за ёю дзяўчаты засыпалі вызваленцаў кветкамі.Гурскі.// Той, каго вызвалілі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згу́бнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць згубнага. Не букет, а цэлы ахапак — пышны і яшчэ свежы, толькі дробненькія пялёсткі ружовыя смалянак былі ўжо крануты згубнасцю [за]вядання.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ап’яня́льны, ‑ая, ‑ае.
Які п’яніць, ад якога хмялеюць, упіваюцца. Сярод дрэў, яшчэ не апранутых у вясновае ўбранне, чаромха нагадвала вялізны букет, ад якога цягнула .. ап’яняльным пахам.Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кісць ’частка рукі’ (ТСБМ). Укр.кисть, рус.кисть ’тс’, а таксама ’гронка, пэндзаль’, ст.-слав.кисть ’пучок, гронка’, балг.киска ’букет, пучок’, серб.-харв.ки̏ст ’пэндзаль’, славен.kist ’тс’, польск.kiść ’пучок, гронка’, чэш.kyst ’пучок, вязка, букет’, славац.kysť ’кутас, мяцёлка, гронка’. Агульнапрынята прасл.kystь узводзіць да *kyt‑tь, якое паходзіць ад kyta (гл. кіта) ’гронка, мяцёлка, пучок, кутас’ (Фасмер, 2, 240; Слаўскі, 2, 176–177; ЕСУМ, 2, 438).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Aróma
n -s, -men
1) во́дар
2) буке́т (пра віно)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)