вызвале́нец, ‑нца, м.
Разм. Тое, што і вызваліцель. Гануля.. першая паднесла савецкаму салдату букет, а за ёю дзяўчаты засыпалі вызваленцаў кветкамі. Гурскі. // Той, каго вызвалілі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)