scintillate [ˈsɪntɪleɪt] v.

1. зіхаце́ць; блішчэ́ць; блі́скаць;

Diamonds scintillate. Дыяменты зіхацяць.

2. выпраме́ньваць;

Her eyes scintillated. Яе вочы блішчэлі (ад радасці).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glítzern

vi блішча́ць, блі́скаць, зіх(а)це́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Набліска́ць ’напырскаць, нападаць’ (ст.-дар., Нар. сл.). Гл. бліскаць ’пырскаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blítzen

vi, vimp блі́скаць, блішча́ць

es blitzt — блі́скае мала́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

*Сяхаціць, сяхоті́ты ’бліскаць; блішчаць’, сяхо́тня ’маланка’ (Сл. Брэс.), сяхоты́ты ’ззяць’: зоры сяхотят (кам., ЖНС). Гл. зіхацець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

błyskać

błyska|ć

незак. бліскаць;

uśmiech błyskać — усмешка свеціцца (ззяе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błyskać się

błyska|ć się

незак. бліскаць;

błyskać się — бліскае маланка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прамяні́цца (чым-н.) áusstrahlen vt; Stráhlen áussenden*; léuchten vi, schéinen* vi (ззяць); glänzen vi, fúnkeln vi (бліскаць, бліскацець)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. каго-што і без дап. Калоць, праколваць чым‑н. вострым, напаленым. // Балюча кусаць. Пчолы жыгаюць. // Апякаць. Крапіва жыгае босыя ногі.

2. Бліскаць (пра маланку, агеньчык і пад.). За акном жыгалі маланкі, сцены ўздрыгвалі ад грому. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мі́гатам, мі́гаткам ’мігам’ (слуц., Жыв. сл.). З прасл. migъtь, якое з migъtěti ’бліскаць, мігаць, мігцець’, параўн. польск. migotać, чэш. míhotat, славен. migetáti. Да міг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)