gréulich

a жахлі́вы, жу́дасны; агі́дны

mir ist ~ zumúte [zu Múte] — мне бла́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mizernie

1. блага, кепска, дрэнна, мізэрна;

mizernie wyglądać — блага (кепска) выглядаць; мець благі (кепскі) выгляд;

2. убога, бедна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лі́ха, -а, н.

1. Няшчасце, зло, бяда.

Да ўсякага л. прывыкнуць можна.

2. У фальклоры: нячыстая сіла, чорт.

◊

Ведаць, пачым фунт ліха (разм.) — пазнаць, як цяжка жыць у горы, нястачы.

Да ліха (разм.) — вельмі многа.

Ліха яго бяры (разм.) — адносіцца абыякава да чаго-н.

Не памінай (не памінайце) ліхам (разм.) — не ўспамінай(успамінайце) блага.

Як на (тое) ліха (разм.) — не ў пару, не да месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

take amiss, think amiss

бла́га зразуме́ць; абра́зіцца, чу́цца абра́жаным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mismanage

[,mɪsˈmænɪdʒ]

v.

бла́га або́ неадпаве́дна кірава́ць чым-н.; безгаспада́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

badly

[ˈbædli]

adv.

1) бла́га, ке́пска, дрэ́нна, нядо́бра

to behave badly — бла́га захо́ўвацца

2) informal мо́цна; гане́бна

to be badly in need — мо́цна патрабава́ць

badly beaten — гане́бна пабі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Моташлівы ’моташны’, моташны ’ад якога становіцца блага’, ’агідны, прыкры’ (ТСБМ, Шат., Касп., Бяльк., Сл. ПЗБ; мазыр., Шн. 2; полац., Нар. лекс.), моташна ’трохі страшнавата’ (КЭС, лаг.), ’млосна’ (віл., Сл. ПЗБ). Да рус. тошно (< тоска ’туга, смутак’), да якога дадаецца экспрэсіўны прэфікс мо‑ (гл. Мяркулава, Этимология–1974, 74).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

all for the best

усё бу́дзе до́бра, ня так бла́га, як здае́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́кід, ‑у, М ‑кідзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. закідваць ​2 — закінуць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Напамінанне, лёгкі папрок. Нельга было сказаць, каб цэх працаваў блага: план ён не толькі выконваў, але і перавыконваў. Ніхто б не мог зрабіць за гэта закіду. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нехорошо́ нареч., безл., в знач. сказ. нядо́бра; бла́га, дрэ́нна, ке́пска; пага́на;

нехорошо́ поступи́ть нядо́бра зрабі́ць;

э́то нехорошо́ гэ́та нядо́бра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)