◎ Мяда́рка, мэдарка ’медагонка’ (маст., ваўк., Сл. ПЗБ; бераст., Сцяшк. Сл.). З польск. miodarka ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мешкава́ць, мяшкава́ць ’насыпаць у мяшкі’ (бераст., Сцяшк. Сл.; нясв., Сл. ПЗБ). Калька (пераклад) з польск. workować ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АЛЯКСА́НДРАЎ Сямён Іосіфавіч
(24.5.1920, в. Засарыхіна Гарадзецкага р-на Ніжагародскай вобл., Расія — 16.12.1980),
бел. акцёр. Засл. арт. Беларусі (1967). Скончыў Горкаўскае тэатр. вучылішча (1952). З 1959 у Гродзенскім абл. драм. т-ры. Выканаўца драм. і характарных роляў, спалучаў псіхал. і пластычны малюнак вобраза. Сярод роляў: Сенатар («Францыск Скарына» А.Петрашкевіча), Моцкін («Выбачайце, калі ласка!» А.Макаёнка), Бераст («Платон Крэчат» А.Карнейчука), Трыстан («Сабака на сене» Лопэ дэ Вэгі).
т. 1, с. 296
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Мурок ’выступ у коміне, на які кладуць запалкі’ (свісл., Шатал.; бераст., Сцяшк. Сл.). Да мур 1, му́рак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пасаі́ць ’накарміць дзіця грудзьмі маці’ (бераст., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі лексем пасасаць < ссаць (гл.) і падаі́ць < даі́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плане́ціць ’абганяць (бульбу)’ (бераст., Сцяшк. Сл.). З польск. planetowac ’апрацоўваць міжрадкоўе планетам’, альбо рэгіянальнае ўтварэнне ад wianem (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лушчапі́ны ’лупіны’ (бераст., Сцяшк. Сл.), ’адходы ад палання круп’ (маст., Сл. ПЗБ) — у выніку кантамінацыі лу́шчаві́ны і лупі́ны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
транса́ва Багністае балота (Бераст. Ваўк., Гродз. ДАБМ, пп. 347, 348, 371). Тое ж трэпяць (Ваўк. Сцяшк.), транцаві́ца (Зэльв. ДАБМ, п. 386).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Пікава́ць ’рассаджваць расаду на грады’ (бераст., Сцяшк. Сл.). З польск. pikować ’перасаджваць сеянцы’, якое з франц. piquer ’калоць’ (SWO, 1980, 570).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лямі́на ’бераст’ (лях., Сл. ПЗБ), брасл. лямовы ’ільмовы’ (там жа). Да ільма́ (гл.). Суфікс ‑іна са значэннем адзінкавасці (Бел. гр.₂, 1, 247).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)