Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Máskenball
m -(e)s, -bälle (бал-)маскара́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Баль ’бал, танцы’ (БРС, Касп., Шат., Нас.). Укр.дыял. (зах.) баль ’тс’. Запазычанне з польск.bal ’тс’ (з зах.-еўрап. моў: франц.bal; Варш. сл., 1, 86; Брукнер, 12). Параўн. бал. Сюды балёва́ць ’банкетаваць і г. д.’ (Нас.), балява́ць: гэта або ўтварэнне ад баль (гл.), або непасрэднае запазычанне з польск.balować.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адзнака, ацэнка, бал
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Балдзі́ць ’казаць, расказваць’ (Бяльк.). Параўн. рус.балди́ть часта паўтараць тое ж самае’, ба́лда́ ’балбатлівая жанчына’, укр.балди́кати гаварыць’. Бясспрэчна, гукапераймальнага паходжання. Параўн. аснову бал — у дзеясловах гаварэння. У гукапераймальных словах развіццё можа ісці сваім шляхам (параўн. і захаванне ‑л‑ ва ўкр. слове; чыста фанетычная форма была б *баўдзі́ць, *бавди́кати).