Тылізу́й ‘балотны кулік, Limosa melanura’ (Мядзв.). Магчыма, складанае слова, параўн. пачатак літ.tilvikas ‘бакас, баран, Scolapax’, лат.tilbīte ‘кулік’ і літ.zuĩkis ‘заяц’, гл. выкарыстанне назвы жывёлы для наймення птушак у літ.perkūno oželis ‘бакас’, дзе oželis — ‘козлік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
słonka
ж.заал.бакас, слонка (Scolopax rusticola L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Міргіта́ць ’іржаць’ (калінк., ДАБМ, к. 299), міргіту́н ’бакас, Capella gallinado’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Да марката́ць, меркета́ць < марка́ч, марка́ль (гл.). Матывацыя: птушка названа паводле голасу, які яна выдае у час палёту, падобнага да казлінага. Параўн. у сувязі з гэтым польск.koziełek, baraniec ’бакас’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пэ́кун ’бакас, Capelia gallinago’ (ЛА, 1), ткач ’начная птушка “баран”’ (Дразд.). Гл. пекун (гл.).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сна́йпер ‘меткі стралок, майстар меткай стральбы’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус.сна́йпер ‘тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 82); у апошнім з англ.sniper < snipe ‘страляць з укрыцця, паляваць на бакасаў’, што звязана з snipe ‘бакас’ (Чарных, 2, 182; ЕСУМ, 5, 332).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ко́зка1 ’трыножак’, ’сажань’ (Мат. Гом.). Гл. казан.
◎ Ко́зка3 ’грыб саркадон чарапічны’ (ТС). Гл. каза6.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сло́нка ‘птушка Scolopax rusticola L.; лясны кулік, вальдшнэп’ (ТСБМ, Нас., Касп., Бяльк., Байк. і Некр.), сло́мка ‘тс’ (Гарэц., Інстр. 2; мазыр., петрык., Нікан.). Запазычанне з польск.słąka, дыял.słęka ‘бакас’; яшчэ ў XVI ст. яно пісалася słanka і słęka (Брукнер, 500). Этымалогію гл. пад слука.