бака́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бака́с бакасы́
Р. бакаса́ бакасо́ў
Д. бакасу́ бакаса́м
В. бакаса́ бакасо́ў
Т. бакасо́м бакаса́мі
М. бакасе́ бакаса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бака́с, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Балотная птушка сямейства бакасіных, якая ў палёце ваганнем пер’я ўтварае гукі, падобныя на бляянне баранчыка.

|| прым. бакасі́ны, -ая, -ае і бакасо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бака́с, -са́ м., зоол. бека́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бака́с, ‑а, м.

Балотная з доўгай тонкай дзюбай птушка атрада сеўцападобных, якая, пікіруючы ўніз, ваганнем пер’я хваста ўтварае гукі, падобныя на бляянне баранчыка. Забляе бакас, і будуць ныць камары — вісець хмарамі над купінамі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бака́с (БРС, Сцяшк. МГ, Маш., Інстр. II). Рус. бека́с, укр. бе́кас (Грынч.). Першакрыніца — франц. bécasse (ад bec дзюба’). Фасмер, 1, 146, параўн. Шанскі, 1, Б, 83. Бел. форма адлюстроўвае польскае пасрэдніцтва (іначай было б бяка́с). Укр. націск таксама сведчыць аб запазычанні праз польскую мову. Параўн. бэ́кас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бакас, чэпік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

чэ́пік м., см. бака́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэ́пік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і бакас.

|| прым. чэ́пікаў, -кава, -кавы і чэ́пікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бека́с зоол. бака́с, -са м.; обл. бара́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэ́пік, ‑а, м.

Тое, што і бакас. Прыляцелі жаўрукі, І зязюлі, і шпакі, Качкі, чэпікі, З імі ластаўкі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)