бадзя́ка м. и ж., разг., см. бадзя́га II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туля́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м., ДМ -ля́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́г.

1. Чалавек, які туляецца, пазбягае сустрэч; бадзяга.

2. Баязлівец, нерашучы чалавек (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бродя́га бадзя́га, -гі м., валацу́га, -гі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скита́лец бадзя́га, -гі м.; вандро́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скита́лица бадзя́га, -гі ж.; вандро́ўніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vagabond​1 [ˈvægəbɒnd] n. dated, derog. бадзя́га, валацу́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vagabúnd

[va-]

бадзя́га, валацу́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клаша́р

(фр. clochard = жабрак)

бадзяга, валацуга, бяздомнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

vagrant​1 [ˈveɪgrənt] n. fml or law бадзя́га, валацу́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lándstreicher

m -s, - валацу́га, бадзя́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)