туля́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м., ДМ -ля́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́г.

1. Чалавек, які туляецца, пазбягае сустрэч; бадзяга.

2. Баязлівец, нерашучы чалавек (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)