прато́н, ‑а, м.

Спец. Стабільная элементарная часцінка рэчыва з дадатным электрычным зарадам, якая ў спалучэнні з электронам утварае атам.

[Ад грэч. protōs — першы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохво́кіс, ‑у, м.

Спец. Злучэнне, у якім адзін атам якога‑н. элемента злучан з трыма атамамі кіслароду. Трохвокіс серы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухво́кіс, ‑у, м.

Хімічнае злучэнне, у якім адзін атам якога‑н. элемента злучан з двума атамамі кіслароду. Двухвокіс азоту. Двухвокіс серы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́л, ‑у, м.

Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін атам вугляроду і тры атамы вадароду (з’яўляецца састаўной часткай многіх арганічных злучэнняў).

[Фр. méthyle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метыле́н, ‑у, м.

Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін атам вугляроду і два атамы вадароду (з’яўляецца састаўной часткай многіх арганічных злучэнняў).

[Фр. méthyléne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артаа́там

(ад арта + атам)

атам, у якім сума спінаў электронаў дае адзінку, напр. атам гелію ў стане, калі спіны або двух яго электронаў накіраваны паралельна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

spltbar

a расшчапля́льны (пра атам)

2) які́ растрэ́скваецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мезаа́там

(ад мезон + атам)

атам, у якім адзін з электронаў атамнай абалонкі замешчаны адмоўна зараджаным мезонам або мюонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Atm

n -s, -e а́там

markerte ~e — ме́чаныя а́тамы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ВАДАРОДАПАДО́БНЫЯ А́ТАМЫ,

1) іоны лёгкіх элементаў, якія, як вадарод, маюць ядро і адзін электрон. Напр., аднаразова іанізаваны атам гелію He​+, двойчы іанізаваны атам літыю Li​2+ і да т.п.

2) Нестабільныя часціцы, т.зв. новыя атамы. Напр., мезаатамы, якія маюць ядро атама вадароду (пратон) і адмоўна зараджаную элементарную часціцу (μ​--мезон, π​--мезон і інш.).

т. 3, с. 434

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)