прато́н, ‑а,
[Ад грэч. protōs — першы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прато́н, ‑а,
[Ад грэч. protōs — першы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохво́кіс, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухво́кіс, ‑у,
Хімічнае злучэнне, у якім адзін
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меты́л, ‑у,
Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін
[Фр. méthyle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метыле́н, ‑у,
Група атамаў, у састаў якой ўваходзяць адзін
[Фр. méthyléne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артаа́там
(ад арта +
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
spáltbar
2) які́ растрэ́скваецца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мезаа́там
(ад мезон +
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Atóm
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ВАДАРОДАПАДО́БНЫЯ А́ТАМЫ,
1) іоны лёгкіх элементаў, якія, як вадарод, маюць ядро і адзін электрон.
2) Нестабільныя часціцы,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)