lethargic

[ləˈӨɑ:rdʒɪk]

adj.

1) со́нны, вя́лы, апаты́чны

2) летаргі́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Снавіда, сновы́да ‘чалавек, які мала спіць па начах’ (драг., З нар. сл.). Укр. снови́да ‘лунацік . Ад сон і відзець; гл. Фасмер, 3, 700; ЕСУМ, 5, 337. Няясна, ці адносіцца сюды рус. дыял. снофи́да, снафи́даапатычны, вялы, сонны чалавек’, з-за цяжкасцей пры тлумачэнні ‑ф‑; гл. Фасмер, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zombie

[ˈzɑ:mbi]

n.

зо́мбі m., indecl.; жывы́ нябо́жчык; вя́лы, апаты́чны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moony

[ˈmu:ni]

adj.

1) падо́бны да ме́сяца

2) расьсе́яны, няўва́жлівы; абыя́кавы, апаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

musty

[ˈmʌsti]

adj.

1) за́тхлы; ту́хлы

a musty room — за́тхлы пако́й

musty crackers (grains) — ту́хлыя сухары́ (збо́жжа).

2) чэ́рствы (хлеб); састарэ́лы (зако́н)

3) тупы́, апаты́чны

a musty old fellow — апаты́чны стары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

languid

[ˈlæŋgwɪd]

adj.

1) кво́лы, вя́лы, мля́вы

languid attempts — слабы́я спро́бы

2) абыя́кавы, апаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

asleep [əˈsli:p] adj.

1. які́ спіць; спя́чы;

be fast/sound asleep мо́цна спаць;

fall asleep засну́ць

2. апаты́чны, неакты́ўны, безува́жны;

He is as leep to the danger. Ён не ўсведамляе небяспекі.

3. здранцве́лы, зняме́лы (пра руку, нагу)

4. спачы́лы (пра нябожчыка), паме́рлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sluggish

[ˈslʌgɪʃ]

adj.

1) мару́дны; малаакты́ўны; неэнэргі́чны

2) мля́вы, вя́лы; ляны́, гультаява́ты; апаты́чны

3) паво́льны, запаво́лены

a sluggish river — рака́ з паво́льнай плы́ньню

a sluggish digestion — паво́льнае стравава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

флегматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які характарызуецца марудлівасцю, спакоем, ураўнаважанасцю, слабым праяўленнем эмоцый (пра тэмперамент, нервовую арганізацыю). Флегматычны тэмперамент.

2. Уласцівы флегматыку. Маючы спакойны, нават крыху флегматычны характар, .. [Таня] ніколі не давала поўнай волі дзявочаму сэрцу. Машара. // Блізкі да абыякавасці. Спакойны, нават нейкі флегматычны на працы, малады майстар выглядаў цяпер зусім іншым чалавекам. Паслядовіч. / у перан. ужыв. Можа і надзею страціла.. [Прыпяць] вынесці хоць калі-небудзь гэта мора цёмна-ружовай вады з неабсяжных балот Палесся, і з гэтай прычыны яна такая павольная і флегматычная. Колас. // Які выказвае непарушны спакой, раўнадушнасць; апатычны. [Кірыла] загрукаў у дзверы лабараторыі. Адгукнуўся флегматычны голас: — Хто там? Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impassive

[ɪmˈpæsɪv]

adj.

1) абыя́кавы, апаты́чны

2) неадчува́льны, непрыто́мны

The wounded soldier lay as impassive as if he were dead — Пара́нены жаўне́р ляжа́ў непрыто́мны, бы́ццам мёртвы

3) няўра́зьлівы

4) безува́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)