Verbum

сенсуалі́зм, -у, м.

Філасофскі кірунак, які прызнае адчуванне, успрыманне адзінай крыніцай пазнання.

|| прым. сенсуалісты́чны, -ая, -ае.

азно́б, -у, м.

Хваравітае адчуванне холаду, дрыжыкі пры ліхаманцы.

У хворага пачаўся а.

|| прым. азно́бны, -ая, -ае.

шэсць, шасці́, шасцю́, ліч. кольк.

Лік, лічба і колькасць 6.

|| парадк. шо́сты, -ая, -ае.

Шостае пачуццё (інтуітыўнае адчуванне).

прабале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́ць; зак.

Пра адчуванне болю на працягу якога-н. часу.

Вочы прабалелі паўмесяца.

сло́дыч, -ы, ж. (разм.).

1. Салодкі смак.

Такая с., есці немагчыма.

2. перан. Прыемнае адчуванне; асалода.

Сэрца ведае с. мар.

ко́лючы, -ая, -ае.

1. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што-н.

Колючая зброя.

2. Які стварае адчуванне ўколу (уколаў).

К. боль.

сверб, -у, м.

1. Адчуванне казытлівага нервовага раздражнення скуры.

2. перан. Нецярплівае жаданне чаго-н., імкненне да чаго-н.

Пісьменніцкі с.

суб’екты́ўны, -ая, -ае.

1. Уласцівы толькі гэтаму суб’екту, асобе.

Суб’ектыўнае адчуванне.

2. Прадузяты, пазбаўлены аб’ектыўнасці.

Суб’ектыўная ацэнка.

|| наз. суб’екты́ўнасць, -і, ж.