утраве́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які парос травой. Не дайшоўшы да бетоннага слупка, .. [дзяўчына] прысела на ўтравелы адхон шашы і апусціла на калені галаву. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахо́ннасць ’адхон, спад гары, берега’ (нясв., слаўг., Яшк.). Беларускае. Відаць, утварылася шляхам кантамінацыі лексем пахілы і паточнасць ці ^склочнасць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скос, ‑у, м.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скасіць ​2 — скошваць ​2.

2. Пакаты бок чаго‑н.; схіл, адхон. Скос скалы. Скос берага рэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адко́с I, -су м.

1. см. адхо́н;

2. спец. отко́с

адко́с II, -су м. отрабо́тка на косьбе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skarpa

ж.

1. адхон;

2. буд.. контрфорс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Склез ‘адхон’ (Яруш.). З польск. sklez ‘тс’: sklezią na skleziu ‘адхонам, на адхону’. Польск. слова да кораня скліз‑, сліз- (гл. склізкі) (Варш. сл.). Параўн. скелз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пашчапа́цца, ‑аецца; зак.

Раскалоцца на часткі, на шчэпкі. Палена пашчапалася. Дошка пашчапалася. □ Вось, вось, здаецца, шыбане пад адхон паравоз, пашчапаюцца колы на крыжавінах ці ў пух разляцяцца стрэлкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slope​1 [sləʊp] n. схіл; адхо́н; спуск;

the slope of a roof бок, схіл да́ху;

a steep slope круты́ пад’ём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахо́насць Адхон, спад гары, берага (Нясв., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

gentle [ˈdʒentl] adj.

1. мя́ккі, лаго́дны

2. ласка́вы, пяшчо́тны

3. пака́ты; тупы́;

a gentle slope пака́ты схіл/адхо́н;

a gentle angle тупы́ ву́гал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)