Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адхо́н, ‑у, м.
Пахілая паверхня гары, берага і пад.; схіл. Тры дзесяткі хат з ліпавымі прысадамі ўздоўж.. вуліцы.. звязалі па адхоне ўзгорка да ручая.Хадкевіч.// Бакавая паверхня дарожнага палатна. У туманах павольна, засцілаючы дарожны адхон густым дымам, пад’язджаў да горада поезд.Галавач.
•••
Пусціць пад адхонгл. пусціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адхо́нм.Ábhang m -(e)s, -hänge; чыг. Báhndamm m -(e)s, -dämme (чыг.);
пусці́ць пад адхо́н zum Entgléisen bríngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)