Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
zniesienie
zniesieni|e
н. ліквідацыя; адмена;
~e kary śmierci — адмена смяротнага пакарання;
nie do ~a — невыносны; нясцерпны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ве́та, нескл., н.
Забарона, адмена якіх‑н. рашэнняў. Права вета. □ На ідэі камунізма Не накласці вета, І прайшлі яны без візы Усе часціны свету.Дзяргай.Мы, разам з усімі народамі свету, На зброю агрэсіі — атамны гром Кладзём сваё двухсотмільённае вета.Танк.
[Ад лац. veto — забараняю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ве́та ’забарона, адмена якіх-небудзь рашэнняў’ (КТС, БРС). Паводле Крукоўскага, Уплыў, 80, запазычана з рус. мовы. У старабеларускіх помніках не адзначана; дзеяслоў ветовати ’пратэставаць, заяўляць’ (з XVI ст.) паходзіць са ст.-польск.wetować < лац.veto ’не дазваляю, забараняю’ (Булыка, Запазыч., 61; Брукнер, 607).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
амні́стыя
(гр. amnestia = дараванне)
адмена ці змякчэнне судовага пакарання па рашэнню вярхоўнай улады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
скасава́ннен.Áufhebung f -, -en, Ábschaffung f -, -en; Annulíerung f -, -en (адмена); Áuflösung f -, -en (роспуск)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)