Rǘckgängigmachung

f -, -en адме́на, анулява́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

reversal

[rɪˈvɜ:rsəl]

n.

1) зьме́на на адваро́тнае

2) скасава́ньне n. (пастано́вы), адме́на f. (зако́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábschaffung

f -, -en адме́на; скасава́нне, ліквіда́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНУЛЯ́ЦЫЯ,

ануляванне (ад лац. annullo знішчаю), адмена, абвяшчэнне несапраўдным якога-н. акта, дагавора або правоў ці паўнамоцтваў. Гл. таксама Дэнансацыя.

т. 1, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zniesienie

zniesieni|e

н. ліквідацыя; адмена;

~e kary śmierci — адмена смяротнага пакарання;

nie do ~a — невыносны; нясцерпны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АБРАГА́ЦЫЯ

(лац. abrogatio),

адмена або змена ўстарэлага закону з прычыны яго бескарыснасці або супярэчлівасці духу і норавам часу. Абвяшчаецца ўвядзеннем новага закону.

т. 1, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ве́та, нескл., н.

Забарона, адмена якіх‑н. рашэнняў. Права вета. □ На ідэі камунізма Не накласці вета, І прайшлі яны без візы Усе часціны свету. Дзяргай. Мы, разам з усімі народамі свету, На зброю агрэсіі — атамны гром Кладзём сваё двухсотмільённае вета. Танк.

[Ад лац. veto — забараняю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́та ’забарона, адмена якіх-небудзь рашэнняў’ (КТС, БРС). Паводле Крукоўскага, Уплыў, 80, запазычана з рус. мовы. У старабеларускіх помніках не адзначана; дзеяслоў ветовати ’пратэставаць, заяўляць’ (з XVI ст.) паходзіць са ст.-польск. wetować < лац. veto ’не дазваляю, забараняю’ (Булыка, Запазыч., 61; Брукнер, 607).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скасава́нне н Áufhebung f -, -en, Ábschaffung f -, -en; Annulíerung f -, -en (адмена); Áuflösung f -, -en (роспуск)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

видоизмене́ние ср.

1. (действие) відазмяне́нне, -ння ср.;

2. (вариант) адме́на, -ны ж., відазме́на, -ны ж., перайна́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)