адме́на гл. адмяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адме́на адме́ны
Р. адме́ны адме́н
Д. адме́не адме́нам
В. адме́ну адме́ны
Т. адме́най
адме́наю
адме́намі
М. адме́не адме́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адме́на ж. отме́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́на, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняць, адменьваць — адмяніць.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняцца, адменьвацца — адмяніцца; змена, перамена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́на ж

1. ufhebung f -; bschaffung f -; ußerkraftsetzung f - (закона і г. д); usfall m -(e)s, -fälle (спектакля, цягніка); Zurückziehung f - (дазволу і г. д);

2. камп (каманды) Rückgang m -(e)s, -gänge, Rückkehr f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адмяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., што.

Аб’явіць несапраўдным, паведаміць пра што-н., што не адбудзецца, не будзе ажыццяўляцца; скасаваць; ліквідаваць.

А. экскурсію.

А. пастанову.

А. прысуд.

А. хутары.

|| незак. адмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і адме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́та, нескл., н. (кніжн.).

Забарона, адмена (якіх-н. рашэнняў).

Накласці в. на праект.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

abolition [ˌæbəˈlɪʃn] n. адме́на, касава́нне;

the abolition of capital punishment адме́на смяро́тнага пакара́ння/смяро́тнай ка́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

annulment [əˈnʌlmənt] n. анулява́нне, адме́на, касава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эмансіпа́цыя, -і, ж. (кніжн.).

1. Вызваленне ад залежнасці, прыгнёту, нераўнапраўя; адмена якіх-н. абмежаванняў.

2. Грамадскі рух за роўныя правы жанчын з мужчынамі.

|| прым. эмансіпацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)