адшчапі́цца, ‑шчэпіцца;
1.
2.
3. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).
4. Адшпіліцца (пра што‑н. прышпіленае, зашпіленае).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшчапі́цца, ‑шчэпіцца;
1.
2.
3. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).
4. Адшпіліцца (пра што‑н. прышпіленае, зашпіленае).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбі́цца
1. (абараніцца) zurückschlagen
ад яго́ не адбі́цца
2. (адстаць) zurückbleiben
3. (адламацца) ábbrechen
адбі́цца ад рук nicht mehr gehórchen (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адбі́цца, адаб’ю́ся, адаб’е́шся, адаб’е́цца; адаб’ёмся, адаб’яце́ся, адаб’ю́цца; адбі́ся;
1. (1 і 2
2. Даць адпор, абараніцца; вызваліцца; пазбавіцца.
3. ад каго-чаго. Адстаць ад тых, з кім быў разам (
4. ад каго-чаго. Парваць сувязь з кім-, чым
5. (1 і 2
6. Адлюстравацца на гладкай, бліскучай паверхні.
7.
8. (1 і 2
9. (1 і 2
10. (1 і 2
11. (1 і 2
Адбіцца ад рук — перастаць слухацца, падпарадкоўвацца.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
split2
1. раско́лваць; раско́лвацца; трэ́скаць; трэ́скацца;
split open узлама́ць (сейф, шафу
split a stick раскало́ць кій;
2. дзялі́ць на ча́сткі; дзялі́цца; размярко́ўваць;
split a cake разраза́ць біскві́т уздо́ўж;
split the cost дзялі́ць расхо́ды
3. дзялі́цца на ча́сткі, распада́цца, раско́лвацца;
♦
split the difference браць сярэ́днюю велічыню́; сыхо́дзіцца ў цане́; ісці́ на кампрамі́с;
split hairs
split one’s sides with laughter ло́пнуць са сме́ху
split away
split offsplit off
split up
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адбі́цца, адаб’юся, адаб’ешся, адаб’ецца; адаб’ёмся, адаб’яцеся;
1.
2. Даючы адпор, абараніцца ад нападу, ад чыіх‑н. непрыязных, варожых дзеянняў.
3. Адстаць ад тых, з кім быў разам.
4. Аддаліцца, парваць сувязь з кім‑, чым‑н.
5. Сустрэўшы на шляху перашкоду, змяніць свой напрамак на другі, адваротны (пра гукі, прамені і пад.).
6. Адлюстравацца на гладкай, бліскучай паверхні.
7. Выявіцца, атрымаць вонкавае праяўленне (пра пачуцці, стан і пад.).
8. Выклікаць сабой якое‑н. пачуццё, адчуванне; адазвацца.
9. Зрабіць уплыў, уздзеянне на каго‑, што‑н.
10. Астацца пасля каго‑, чаго‑н., пакінуць адбітак.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)