адкало́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адко́лецца |
адко́люцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адкало́ўся |
адкало́ліся |
| ж. |
адкало́лася |
| н. |
адкало́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адкало́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адкало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адпасці ад таго, што колецца, разбіваецца.
Адкалолася ручка ад збана.
2. перан. Парваць сувязь з кім-, чым-н., выйсці са складу якой-н. арганізацыі, групы і пад.
А. ад калектыву.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра што-н. прышпіленае: аддзяліцца, адпасці.
Брошка адкалолася.
|| незак. адко́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. адко́лванне, -я, н. і адко́л, -у, м. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адкало́цца I сов. (о чём-л. приколотом) отколо́ться, отшпили́ться
адкало́цца II сов.
1. отколо́ться;
~ло́ўся кава́лак ка́меня — отколо́лся кусо́к ка́мня;
2. перен. (отдалиться) отколо́ться;
а. ад кампа́ніі — отколо́ться от компа́нии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.
1. Аддзяліцца, адваліцца ад таго, што колецца, бурыцца.
2. перан. Парваць сувязь з кім‑, чым‑н., выйсці са складу якой‑н. арганізацыі, групы і пад. Адкалоцца ад таварышаў. □ Хто б мог падумаць, што паненка сапраўды адколецца ад шляхты. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адко́лвацца гл. адкалоцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адко́лванне гл. адкалоцца, адкалоць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паадко́лвацца 1, ‑аецца; зак.
Адкалоцца, адваліцца ў многіх месцах, усюды. Крыгі паадколваліся.
паадко́лвацца 2, ‑аецца; зак.
Адкалоцца, адшпіліцца ў многіх месцах, усюды. Шпількі паадколваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адшчапа́цца, ‑аецца; зак.
Пры шчапанні аддзяліцца, адкалоцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отколо́тьсяI сов.
1. (отделиться ударом) адкало́цца, мног. паадко́лвацца; (о лучине, щепке) адшчапі́цца, мног. паадшчэ́плівацца, паадшчапля́цца;
2. перен. адкало́цца;
отколо́ться от компа́нии адкало́цца ад кампа́ніі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)