Verbum

адчарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак., што.

1. Аддзяліць рысай; адкрэсліць.

2. Скончыць чарціць.

|| незак. адчэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

адкалупі́ць, -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак., што (разм.).

Аддзяліць, укалупнуўшы; адкалупнуць.

А. кавалачак пірага.

|| незак. адкалу́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

мо́дуль, -я, мн. -і, -яў, м.

Састаўная частка, якую можна аддзяліць ці мысленна выдзеліць з агульнага.

|| прым. мо́дульны, -ая, -ае.

адклява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -клюе́; -клява́ны; зак., што.

Клюючы, аддзяліць, адарваць, ад’есці.

А. чарвяка.

|| незак. адклёўваць, -ае.

адкрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Аддзяліць або выдзеліць рыскай.

А. патрэбны тэкст у кнізе.

|| незак. адкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

адпле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; -лёў, -ляла́, -ло́; -ляці́; -ле́цены; зак., што.

Аддзяліць, расплятаючы.

|| незак. адплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

адкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Адарваць, аддзяліць прыклеенае.

А. марку.

|| незак. адкле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адкле́йванне, -я, н.