1.Адгадваць будучае або мінулае па картах, лініях рукі і пад. К твайму аконцу каля ганка Падходзіць варажыць цыганка.Багдановіч.[Ліза] з Наталлю дасталі з-за люстэрка растрыбушаную, як вата, калоду карт і варажылі.Чорны.Варожаць сёстры. Над лучынай Льюць воск у поўнае вядро.Бялевіч.
2. Меркаваць, рабіць здагадкі. [Люба:] — Чалавек дзесяць перапытала. Адны гавораць, паехалі на Ру дню, другія — к Дняпру. Вось тут і варажы.Шамякін.[Папас і Галіна] варажылі, як будзе заўтра, ці прыйдуць на свята сяляне з суседніх вёсак.Галавач.[Начальнік заставы:] — Што тут доўга варажыць, Хочаш разам з намі жыць?А. Александровіч.
3. Прадракаць, прадказваць. [Дзед:] — Прыйдуць дні, аб якіх вякі варажылі, Пра якія ў казках адно гаварылі.Танк.Мой дзед ведаў прыкметы надвор’я. З вечара, гледзячы ўгору, варажыў пагоду на раніцу.Грамовіч.Зязюлі варожаць і кнігаўкі жаляцца, І глушаць усіх салаўі.Панчанка.
4.Разм. Вабіць, зачароўваць. І чаруе, і варожыць шаўкавістая трава.Хведаровіч.І струны на гуслях, І струны ў сэрцы, Як вокліч у пушчы, Завуць і варожаць.Бядуля.
5.перан.Разм. Па-майстэрску, падобна чараўніку, працаваць над чым‑н. [Скульптар] варажыў над пластылінам.Скрыган.
•••
Бабка надвае варажылагл. бабка 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ráten*
I
vt
1) ра́іць
2) адга́дваць
II
vt
1) ра́іць, ра́дзіць;
lass dir ~ ! паслу́хайся маёй пара́ды!;
das lass dir geráten sein! гэ́та мац табе́ (апо́шняя) пара́да;
das will ich dir geráten háben! ра́ю табе́ гэ́та запо́мніць;
es wäre zu ~ трэ́ба было́ б, найле́пш было́ б;
die Verhältmisse ~ es гэ́та дыкту́ецца абста́вінамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
it
[ɪt]1.
pron.
1) ён, яна́, яно́
poss. – its яго́ны, е́йны, яго́ны
pl.n. – they яны́
poss. – their or theirsі́хні
obj. – them яны́
demonstr. гэ́та, вось
Here is your paper; read it — Вось твая́ газэ́та, чыта́й яе́
2) у ро́лі дзе́йніка зь безасабо́вым дзеясло́вам
it is raining — Ідзе́ дождж
it is cold — Хало́дна
it snows in winter — Узі́мку ідзе́ сьнег . 3. у ро́лі дапаўне́ньня
He thinks he’s it — Ён лічыць сябе́ не́чым ва́жным
2.
n.
1) (у гу́льнях) гуле́ц, які́ му́сіць лавіць, шука́ць, адга́дваць