Verbum

guess

[ges]

1.

v.t.

1) уга́дваць

2) адга́дваць (зага́дку)

2.

v.i.

1) меркава́ць; лічы́ць, ду́маць

I guess so — Я гэ́так ду́маю

2) здага́двацца, прыблі́зна ацэ́ньваць, вызнача́ць (ва́ртасьць)

3.

n.

1) меркава́ньне, дапушчэ́ньне n.

2) здага́дка f.

it

[ɪt]

1.

pron.

1) ён, яна́, яно́

poss. – its яго́ны, е́йны, яго́ны

pl. n. – they яны́

poss. – their or theirs і́хні

obj. – them яны́

demonstr. гэ́та, вось

Here is your paper; read it — Вось твая́ газэ́та, чыта́й яе́

2) у ро́лі дзе́йніка зь безасабо́вым дзеясло́вам

it is raining — Ідзе́ дождж

it is cold — Хало́дна

it snows in winter — Узі́мку ідзе́ сьнег . 3. у ро́лі дапаўне́ньня

He thinks he’s it — Ён лічыць сябе́ не́чым ва́жным

2.

n.

1) (у гу́льнях) гуле́ц, які́ му́сіць лавіць, шука́ць, адга́дваць

2) informal не́шта прыва́бнае, апо́шняе сло́ва мо́ды

She has it — Яна́ ма́е не́шта прыва́бнае