паадпада́ць, ‑ае; зак.
Адпасці, адваліцца ад чаго‑н. у многіх месцах; адпасці ва ўсіх, многіх. Паадпадаў тынк. У аленяў паадпадалі рогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадва́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адваліцца, адпасці ў многіх месцах, усюды. Тынкоўка паадвальвалася цэлымі лапінамі. Скрыган. — Вы ж падумайце: крані яе, — Сузан паказаў на хату, — вуглы паадвальваюцца і бярвенне ў парахню рассыплецца. Галавач.
2. Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх. Паадвальвацца на спінкі крэслаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадко́лвацца 1, ‑аецца; зак.
Адкалоцца, адваліцца ў многіх месцах, усюды. Крыгі паадколваліся.
паадко́лвацца 2, ‑аецца; зак.
Адкалоцца, адшпіліцца ў многіх месцах, усюды. Шпількі паадколваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблама́цца, -ламлю́ся, -ло́мішся, -ло́міцца; -ламі́ся; зак.
Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца.
Галіна дрэва абламалася.
|| незак. абло́мвацца, -аецца і абло́млівацца, -аецца (да 1 знач.).
|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адпасці, адваліцца, адляцець
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ukruszyć się
зак.
1. раскрышыцца;
2. адламіцца; адваліцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адгарэ́ць, ‑рыць; зак.
1. Перагарэўшы ў якім‑н. месцы, адваліцца, адпасці ад чаго‑н. Сук адгарэў.
2. перан. Скончыцца, мінуцца. Што адбалела, Што адгарэла — Лісцем замецена. Каршанеўская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадкіда́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца і паадкі́двацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.
1. Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх.
П. на спінкі крэслаў.
2. Адпасці (пра многае).
Паадкідаліся шпалеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адгні́сці, ‑гніе; зак.
Згніўшы, адваліцца, адпасці. Дзядзька Цімох плот загарадзіў яшчэ да мяне з новага частаколу, а гэты — каторы збуцвеў, у каторага канцы адгнілі — склаў у кучу на дровы. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпа́сці, -паду́, -падзе́ш, -падзе́; -падзём, -падзяце́, -паду́ць; -падзі́; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адваліцца.
Тынк адпаў.
2. Страціць сувязь з кім-, чым-н., выйсці са складу якога-н. аб’яднання.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць сілу, сэнс; прайсці, знікнуць.
Абвінавачанне адпала.
Праблема жылля адпала.
|| незак. адпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)