паадпада́ць, ‑ае; зак.

Адпасці, адваліцца ад чаго‑н. у многіх месцах; адпасці ва ўсіх, многіх. Паадпадаў тынк. У аленяў паадпадалі рогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)