choice​2 [tʃɔɪs] adj.

1. адбо́рны, ле́пшы;

choice goods адбо́рныя тава́ры;

choice wines то́нкія ві́ны;

of the choicest quality найле́пшай/адмысло́вай я́касці

2. то́нкі, вы́танчаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wyborowy

wyborow|y

адборны; цудоўны;

strzelec ~y — снайпер;

wódka ~a — гарэлка найлепшага гатунку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

и́збранный

1. прич. вы́браны, мног. павыбіра́ны; см. избра́ть;

2. прил. вы́браны; (отборный) адбо́рны;

и́збранные произведе́ния вы́браныя тво́ры;

и́збранный круг люде́й вы́бранае ко́ла людзе́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áuserkoren, áuserlesen

a выда́тны, адбо́рны; вы́танчаны

~e Wáren — тава́ры вышэ́йшай я́касці

~ e Geséllschaft — вы́бранае грама́дства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dobrany

dobran|y

1. адборны;

2. падабраны;

~e kolory — падабраныя колеры;

~a para — абое рабое

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

select

[səˈlekt]

1.

v.t.

выбіра́ць

Select the book you want — Вы́беры сабе́ кні́гу, яку́ю хо́чаш

2.

adj.

1) адбо́рны, выда́тны

2) першара́дны, найле́пшы

3) вы́браны

a very select club — клюб для стро́га абра́ных

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

choice

[tʃɔɪs]

1.

n.

1) вы́бар -у m., выбіра́ньне n.

I have no choice — Я ня ма́ю вы́бару

2) рэ́чы на вы́бар

3) выбра́ньнік, абра́ньнік -а m., выбра́ньніца, абра́ньніца f.

the girl of one’s choice — выбра́ньніца сэ́рца

4) альтэрнаты́ва f.

2.

adj.

адбо́рны, вы́браны

•

- make a choice

- take one’s choice

- wide choice

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Галіна́ (БРС, Шат.). Параўн. у Насовіча голина ’галіна дрэва, асабліва без лісця’. Утварэнне суфіксам *‑ina ад *golъ ’голы’ (параўн. адносна семантыкі галлё, гл.). Форма *golina са значэннем ’галіна, галінка’, здаецца, толькі беларуская. У рус. гаворках голина́ — гэта ’голае месца, голая зямля’, ’аўчына са збрытай шэрсцю, на якой вышываюць’ (гл. СРНГ), ва ўкр. мове голина́ ’адборны зерневы хлеб, акрамя аўса’ (Грынч.). Таму можна лічыць бел. галіна́ самастойным утварэннем, пашыраным толькі на бел. тэрыторыі.

Га́ліна ’асобная паляна ў лесе, асобная чыстая прастора сярод кустоў’ (Цэнтр. і Усх. Палессе) (Яшкін). Падрабязна аб гэтай групе слоў, зыходным для якіх з’яўляецца *galo, *galь з цэнтрам пашырэння ў Палессі, гл. Талстой, Геогр., 104–110. Зыходным для гэтага геаграфічнага тэрміна трэба лічыць прасл. *golъ ’голы’ (*gal‑, *gol‑ — гэта старое чаргаванне галосных, яшчэ з праславянскай эпохі). Такім чынам, першаснае значэнне слова было ’адкрытая, незарослая, голая мясціна’. Магчыма, сюды адносіцца і га́лка ’месца паміж кустамі, дае расце трава’ (Яшкін), але гэта не зусім надзейна, таму што корань *gal‑ аб’яднаў, здаецца, зусім не роднасныя па паходжанню словы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

добры, нядрэнны, неблагі, някепскі, высакаякасны, здатны, дасканалы, удалы, прыўдалы, варты, станоўчы, слаўны, спраўны, адмысловы, выдатны, адборны, адменны, узорны, прыкладны, бездакорны, няўкорны, беззаганны, зайздросны, цудоўны, ідэальны; прыстойны, людскі, хвацкі, ладны, першакласны, першагатунковы, стопрацэнтны, запраўскі, вартны, не абы-які (разм.); дыхтоўны, файны (абл.); непаўторны, сапраўдны, непараўнальны, незраўнаны, майстэрскі, класны, першы, найпершы, царскі, анельскі, бліскучы, крыштальны, залаты, рэдкі (перан.) □ во, ого, нішто, нішто сабе, клас, першага гатунку, першага сорту, першай рукі, першай маркі, што трэба, пашукаць трэба, нічога не скажаш, цаны няма, на пяць, на славу, як на падбор, як на заказ, хоць на выстаўку, хоць куды, будзь здароў

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)