приблу́дный (забредший) прыблу́дны;

приблу́дная овца́ прыблу́дная аве́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Авечка танкашэрснай пароды, а таксама футра і воўна яе.

|| прым. шлёнскі, -ая, -ае.

Шлёнская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́рка¹, -і, ДМ я́рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая авечка, якая яшчэ не ягнілася.

|| памянш. я́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Persian lamb [ˌpɜ:ʃnˈlæm] n.

1. кара́кульская аве́чка

2. кара́куль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабляя́ць, ‑яе; зак.

Бляяць некаторы час. Авечка пабляяла і сціхла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерыно́с, ‑а, м.

Парода танкарунных авечак, а таксама авечка гэтай пароды.

[Ісп. merinos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкару́нны, ‑ая, ‑ае.

З тонкім руном, з тонкай шэрсцю. Танкарунная авечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблу́дший (беспутный) разг. аблу́дны;

◊

заблу́дшая овца́ аблу́дная аве́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курдзю́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курдзюка; з курдзюком. Курдзючная авечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўцама́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Авечка, якая дае прыплод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)