beláden

* vt

1) нагружа́ць, грузі́ць

2) абцяжа́рваць, турбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ciężeć

незак.

1. цяжэць;

2. komu абцяжарваць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

weigh down

абцяжа́рваць

weighed down with troubles — абцяжа́раны кло́патамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obarczać

незак. kogo czym1. абцяжарваць каго чым;

2. абавязваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

encumber

[ɪnˈkʌmbər]

v.

1) загрува́шчваць

2) заміна́ць, перашкаджа́ць

3) абцяжа́рваць, абця́жваць (даўга́мі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

weight​2 [weɪt] v.

1. падве́шваць гі́ру; рабі́ць больш ця́жкім

2. надава́ць ва́жнасць

weight down [ˌweɪtˈdaʊn] phr. v.

1. цягну́ць уні́з, адця́гваць

2. абцяжа́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

load​2 [ləʊd] v.

1. грузі́ць, загружа́ць

2. зараджа́ць (фота-, відэакамеру, стрэльбу і да т.п.)

3. закла́дваць прагра́му (у камп’ютар)

load down [ˌləʊdˈdaʊn] phr. v. абцяжа́рваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тру́дзіць ‘стамляць, натруджваць рукі, прычыняць боль’ (ТСБМ, Гарэц.), трудзі́ць ‘мучыць, стамляць, турбаваць’ (Ласт.; докш., Бел. дыял. 2), ‘нудзіць, цягнуць на ваніты’ (Брасл. сл.), трудзі́цца ‘цяжка працаваць; пакутаваць’ (Сл. ПЗБ, ТС), ‘мучыцца’ (Гарэц., Бяльк., Барад.), ‘цярпець боль, пакутаваць’ (Варл.), ‘пакутаваць, цяжка хварэць’ (Пан.), ст.-бел. трудити ‘абцяжарваць, таміць’, ‘гнясці, прыносіць боль’, трудитися ‘знемагаць ад працы’, ‘мучыцца’, ‘турбавацца’ (ГСБМ), трудитися под солнцемъ ‘працаваць, пекліцца, гадаваць’ (Альтбаўэр). Параўн. укр. труди́ти ‘стамляць, турбаваць, непакоіць’, рус. труди́ть ‘прыгнятаць, стамляць, мучыць работай; непакоіць; муляць’, польск. trudzić ‘турбаваць, непакоіць, абцяжарваць’, кашуб. truʒëc ‘турбаваць’, чэш. trudit ‘засмучаць, прыгнятаць, мучыць, прымушаць’, серб. тру́дити ‘абцяжарваць, турбаваць’, дыял. ‘раз’ятрываць (рану)’, харв. trúditi ‘ператамляць (частку цела)’, балг. тру́дя се ‘працаваць; імкнуцца’, макед. труди се ‘працаваць, прыкладаць намаганні, старацца’, ст.-слав. троудити ‘турбаваць, непакоіць; пераадольваць, прыкладаць намаганні, цярпець’, троудити сѧ ‘стамляцца, знемагаць’. Прасл. *truditi ‘змушаць да цяжкай працы, напружваць, турбаваць’, дэнамінатыўнае ўтварэнне ад прасл. *trudъ (Борысь, 644), гл. труд 1. Сюды ж трудзя́шчы ‘працавіты’ (Жд. 1, ТС, Ян., Сцяшк. Сл.), трудʼа́шчы ‘тс’ (Вруб.) — “неаславянізм” з шырока распаўсюджаным у народнай мове суфіксам (гл. Цыхун, Выбр. пр., 286), трудзя́га ‘працаўнік’ (Мат. Гом., Юрч.) з суф. ‑яга “з экспрэсіяй спачування, захаплення, ці, наадварот, асуджэння” (Сцяцко, Афікс, наз., 130), трудлі́вы, трудзя́ка ‘тс’ (Ян.), трудзі́мы ‘тс’ (ТС), трудалюбі́мы ‘тс’ (Ян.) з рэдкай суфіксацыяй (гл. любім), магчыма, адаптаванае рус. трудолюбивый ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

erschwéren

vt ускладня́ць; абцяжа́рваць; перашкаджа́ць

j-m das Lében ~ — перашкаджа́ць каму́-н. (нарма́льна) жыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cumber

[ˈkʌmbər]

1.

v.t.

1) абцяжа́рваць; турбава́ць

2) заміна́ць, перашкаджа́ць

2.

n.

замі́нка, перашко́да f.; цяжа́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)