carbuncle [ˈkɑ:bʌŋkl] n.
1. карбу́нкул, ску́ла
2. AmE архітэкту́рная недарэ́чнасць (абразлівы для вока будынак)
3. карбу́нкул (каштоўны камень)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hurtful [ˈhɜ:tfəl] adj. (to) абра́злівы, знява́жлівы; кры́ўдны; які́ раніць (пра словы, заўвагі і да т.п.);
hurtful words кры́ўдныя сло́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
uwłaczający
1. які абражае (ганьбіць);
2. абразлівы; ганебны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тклі́вы ’з’едлівы, абразлівы’, ’уразлівы, чуллівы’ (Нас.), ’з’едлівы, зняважлівы, прыкрыў ’далікатны (пра пытанне і пад.)’ (Байк. і Некр.), ’сентыментальны, кранальны’ (Ласт.), тклі́ва ’груба, абразліва, з’едліва’ (Нас.). Рус. дыял. тли́вой, тли́вкой ’чуллівы, раздражняльны’, польск. tkliwy ’чуллівы’, чэш. tklivý ’чуллівы, жалобны, сумны’, славац. tklivý ’тс’. Вытворнае ад ткаць 2 (гл.) з суф. ‑лів‑ (< тъкливъ, гл. Фасмер, 4, 65; Борысь, 633).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цяце́ра, ‑ы, ж.
Разм.
1. Цецярук. Цяцера прыляцела на чарніцы. Яна ў іх добра разумее смак. Дубоўка. Шумна цяцера ўзляцела, Крыкнула спуджана сойка. Танк.
2. Разм. груб. Някемлівы, няспрытны чалавек; разява. Снуюць яшчэ шаптухі розныя між нас І ухітраюцца на веру Злавіць цяцеру. Корбан.
•••
Глухая (чортава) цяцера (груб.) — абразлівы выраз, які ўжываецца ў адносінах да глухога чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
offensive2 [əˈfensɪv] adj.
1. (to) кры́ўдны, абра́злівы, знява́жлівы
2. fml ве́льмі непрые́мны, агі́дны;
an offensive smell агі́дны пах, смуро́д
3. mil. наступа́льны;
an offensive weapon наступа́льная збро́я
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
obelżywy
obelżyw|y
зняважлівы, абразлівы;
przezwisko ~e — зняважлівая мянушка;
~e słowa — абразлівыя словы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ко́лкасць ж
1. Spítzigkeit f -, Stáchelichkeit f -;
2. (з’едлівая заўвага) Sticheléi f -, -en; Ánzüglichkeit f -, -en (абразлівы намёк);
гавары́ць ко́лкасці адзі́н аднаму́ einánder Bósheiten ságen, einánder stícheln
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rude [ru:d] adj.
1. (to) гру́бы, няве́тлівы; абра́злівы;
Don’t be rude to your father. Не грубі бацьку.
2. непрысто́йны
3. fml рэ́зкі;
a rude shock рапто́ўны шок
4. lit. прыміты́ўны
♦
in rude health BrE, dated мо́цнага здаро́ўя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
obraźliwy
obraźliw|y
1. абразлівы, зняважлівы;
słowa ~e — абразлівыя (зняважлівыя) словы;
2. крыўдлівы; уразлівы;
człowiek ~y — крыўдлівы чалавек
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)