праварката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

Разм.

1. Абазвацца варкатаннем.

2. Варкатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракракта́ць, ‑кракчу, ‑крэкчаш, ‑крэкча і пракрахта́ць, ‑крахчу, ‑крэхчаш, ‑крэхча; зак.

Абазвацца крактаннем (крахтаннем).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца рохканнем. Свіння прарохкала.

2. Рохкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца карканнем (у 1 знач.).

2. Каркаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамурлы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца мурлыканнем, мурканнем. Кот прамурлыкаў.

2. Мурлыкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца мяўканнем.

2. Мяўкаць некаторы час. Кошка прамяўкала ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праржа́ць, ‑ржу, ‑ржэш, ‑ржэ; ‑ржом, ‑ржаце; зак.

1. Абазвацца ржаннем. Конь праржаў.

2. Паржаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца рыканнем.

2. Рыкаць некаторы час. Карова прарыкала ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабляя́ць, ‑бляе; зак.

1. Абазвацца бляяннем (пра авечку, казу).

2. Бляяць некаторы час. Авечка прабляяла ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасаката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

1. Абазвацца сокатам, засакатаць. Курыца прасакатала. Кулямёт прасакатаў.

2. Сакатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)