férnsehen

(ужыв. толькі ў inf) vt глядзе́ць па тэлеві́зары

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

заафа́гі

(ад заа- + -фаг)

арганізмы, якія жывяцца толькі жывёльнай ежай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

некато́ры, -ая, -ае; займ. неазнач.

1. Нейкі, дакладна не вызначаны.

Праз н. час.

2. толькі мн. некато́рыя, -ых. Асобныя з агульнага ліку; паасобныя.

У некаторых вёсках.

3. у знач. наз. некато́рыя, -ых. Не ўсе, асобныя людзі.

Некаторыя з прысутных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паасо́бны, -ая, -ае (разм.).

1. Які існуе, дзейнічае самастойна побач з іншымі.

Мелі поспех не толькі калектывы, але і паасобныя выканаўцы.

2. Адзінкавы, рэдкі.

Апладзіравалі паасобныя гледачы.

3. Ізаляваны ад іншых, не звязаны з іншымі.

Жыць у паасобным пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ка́зачны

1. (які існуе толькі ў казках) märchenhaft;

2. (які мае дачынэнне да казкі) Märchen-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

standing room [ˈstændɪŋˌrʊm] n. стая́чае ме́сца, ме́сца для стая́ння;

standing room only біле́ты то́лькі на стая́чыя ме́сцы (аб’ява)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усяго́​I прысл

1. (разам) im Gánzen, insgesámt;

2. (толькі) nur; erst (пра час);

знайшло́ся усяго́ дво́е es méldeten sich nur zwei, es fánden sich nur zwei;

усяго́ то́лькі ме́сяц таму́ erst vor éinem Mónat

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

апо́шні, -яя, -яе.

1. Канцавы ў шэрагу чаго-н.

А. дзень заняткаў.

А. ў чарзе.

У а. раз.

2. Адзіны, астатні.

Раздзяліць а. кавалак хлеба.

3. Які толькі што з’явіўся, самы новы.

А. нумар часопіса.

Апошнія паведамленні.

Апранацца па апошняй модзе.

4. Канчатковы, беспаваротны, рашаючы; вышэйшы, крайні.

Апошняе слова.

А. сродак.

5. Зусім дрэнны, самы горшы (разм.).

Лаяць апошнімі словамі.

6. Гэты, толькі што названы (кніжн.).

Зайшла адна жанчына, затым другая, апошняя — з дзіцём.

7. наз. апо́шняе, -яга, н. Тое адзінае, што засталося.

Гатовы з чалавекам апошнім падзяліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хі́ба², часц.

1. Ужыв. ў пытальных сказах, якія выражаюць сумненне ў чым-н., недавер, здзіўленне чым-н. і па знач. блізкія да слоў «няўжо», «можа быць».

Х. ён ужо прыехаў? Х. я не так сказаў?

2. Ужыв. ў пытальных сказах для выказвання няўпэўненасці ў неабходнасці якога-н. дзеяння і блізкая па знач. словам «можа быць», «не варта».

Х. мне паехаць туды? Х. можна каго прымусіць рабіць што-небудзь?

3. (звычайна ў спалучэнні са словамі «толькі», «што»). Надае адценне абмежаванасці, дапушчэння, магчымасці чаго-н.

Х. толькі заўтра ён прыедзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кве́тачка ж., уменьш.-ласк. цвето́чек м., цве́тик м.;

◊ гэ́та (усё) яшчэ́ то́лькі ~кі — э́то всё ещё то́лько цвето́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)