Про́паліс ’клейкае смалістае рэчыва, якое пчолы выкарыстоўваюць у якасці будаўнічага матэрыялу’ (ТСБМ). Гл. праполіс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Elementárstoff

m -(e)s, -e хім. элеме́нт; про́стае рэ́чыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

угнаі́ць, угнаю́, угно́іш, угно́іць; угно́ены; зак., што.

Павысіць пажыўныя ўласцівасці (глебы) унясеннем якога-н. рэчыва.

У. агарод.

|| незак. угно́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. угнае́нне, -я, н. і угно́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

biolysis

[baɪˈɑ:ləsɪs]

n.

распа́д аргані́чнага рэ́чыва (жыво́е істо́ты); сьмерць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

nutrient

[ˈnu:trɪənt]

1.

adj.

спажы́ўны, пажы́ўны

2.

n.

пажы́ўнае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гексахлара́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

губча́ты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на губку ​2 (у 2 знач.); порысты. Губчатае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыза́нтны, ‑ая, ‑ае.

Здольны драбіць прадметы пры выбуху; разрыўны. Брызантны снарад. Брызантнае рэчыва.

[Фр. brisant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрэга́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае асаблівасці агрэгата (агрэгату). Агрэгатныя станкі. Агрэгатны стан рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́ты, ‑ая, ‑ае.

Выраблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва. Літыя вырабы. Літая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)