рэ́чыва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́чыва рэ́чывы
Р. рэ́чыва рэ́чываў
Д. рэ́чыву рэ́чывам
В. рэ́чыва рэ́чывы
Т. рэ́чывам рэ́чывамі
М. рэ́чыве рэ́чывах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́чыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Від матэрыі; тое, з чаго складаецца фізічнае цела.

Арганічныя рэчывы.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́чыва ср. вещество́;

выбухо́вае р. — взры́вчатое вещество́;

○ абме́н рэ́чываў — обме́н веще́ств;

крыты́чны стан рэ́чыва — крити́ческое состоя́ние вещества́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэ́чыва, ‑а, н.

Тое, з чаго складаецца фізічнае цела; матэрыя. Арганічнае рэчыва. Выбуховае рэчыва.

•••

Абмен рэчываў гл. абмен.

Крытычны стан рэчыва гл. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэчыва 8/492; 9/277—278

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рэчыва

т. 14, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рэ́чыва ’тое, з чаго складаецца фізічнае цела; матэрыя’ (ТСБМ). Калька з рус. вещество.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Простае рэчыва 8/579; 9/556; 11/448

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Складанае рэчыва 8/579; 9/556; 11/448

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

жывое рэчыва

т. 6, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)