гармо́н, ‑у,
Рэчыва, якое выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі.
[Ад грэч. hormáō— рухаю, узбуджаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гармо́н, ‑у,
Рэчыва, якое выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі.
[Ад грэч. hormáō— рухаю, узбуджаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)