абцяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -жа́р; -раны; зак., каго-што.
1. Зрабіць цяжкім.
Плады абцяжарылі дрэўцы.
2. Выклікаць адчуванне стомленасці.
Зморанасць абцяжарыла рукі і ногі.
3. перан. Нарабіць цяжкасцей, клопату.
А. даручэннямі, просьбамі.
|| незак. абцяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абцяжа́ранне, -я, н. і абцяжа́рванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пахісну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -хі́снуты; зак., каго-што.
1. Хіснуўшы, нахіліць.
П. слуп.
Чалавека пахіснула (безас.) ад слабасці.
2. перан. Зрабіць менш устойлівым, менш трывалым; выклікаць няўпэўненасць у чым-н.
П. чый-н. аўтарытэт.
Гора нікога не пахіснула.
П. сваё здароўе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Заляца́цца ’дагаджаць жанчыне з мэтай выклікаць прыхільнасць’. Рус. смал., паўд. залица́ться, укр. залиця́тися, польск. zalecać się ’тс’. Зваротны дзеяслоў да заляцаць (гл.) з далейшай спецыялізацыяй значэння. Параўн. яшчэ залёты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
запла́каць 1, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак., што.
Доўга плачучы, выклікаць прыпухласць, пачырваненне (вачэй, твару). Заплакаць вочы. Заплакаць твар.
запла́каць 2, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.
Пачаць плакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рво́та ж разм Erbréchen n -s, Bréchen n -s;
вы́клікаць рво́ту éinen Bréchreiz verúrsachen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
rankle [ˈræŋkl] v. (with) выкліка́ць боль; му́чыць;
It rankled with her. Успамін пра гэта быў для яе нясцерпны.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Развашапру́дзіць, развашапру́джываць ’выклікаць задаванне, вычварэнне’, ’пачаць задавацца, вычварацца’ (Юрч. СНЛ), вашапру́дствавацъ, вашапру́дствавацца ’задавацца, вычварацца’. Ад вашапру́дзіцца (літаральна ад вошы і прудзіць, гл.) ’вычышчаць вашэй’, ’фанабэрыцца’, вашапру́д ’вашывец’, ’хвалько, фанабэрыста’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
inspire [ɪnˈspaɪə] v.
1. натхня́ць;
inspire smb. to smth. натхня́ць каго́-н. на што-н.
This success will inspire us to greater efforts. Гэты поспех будзе натхняць нас на большыя намаганні.
2. абуджа́ць, выкліка́ць (пачуццё);
not inspire confidence не выкліка́ць даве́ру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шчамі́ць, шчэміць; незак., што.
1. Раздражняць (скуру і пад.). Перав[я]сла рукі шчэміць, Сноп ісці скакаць гатоў. Цётка.
2. Выклікаць адчуванне тупога болю. Туга шчаміла сэрца.
3. Выклікаць сум, тугу, адчуванне прыгнечанасці і пад. Шмат зазнаў я горычы з нудою, Што шчаміла, мучыла, пякла... Багдановіч. Смутак жа па .. [сябрах] яшчэ такі свежы ў сэрцы Максіма, яшчэ такім пякучым болем шчэміць душу, што нібы гэта здарылася ўчора. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Выклікаць у каго‑н. страх, спужаць. Напужаць дзіця. □ Пан Крулеўскі меркаваў, што баявы ланцуг, прайшоўшы пушчу, зрушыць і напужае партызан. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)