нагнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак.
1. што. Выклікаць нагнаенне чаго‑н. Нагнаіць рану. Нагнаіць парэз.
2. чаго. Згнаіць у нейкай колькасці. Нагнаіць сена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)