аўтаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель аўтамабіля, які мае пасведчанне шафёра-аматара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаблакіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аўтаблакіроўкі. Аўтаблакіровачнае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афармі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да афарміцеля. Афарміцельскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афга́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да афганцаў. Афганскія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афі́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да афішы. Афішная тумба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афсе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне Да афсету. Афсетны друк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацёлачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ацёлу. Ацёлачны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацтэ́кскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ацтэкаў. Ацтэкская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэто́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да ацэтону. Ацэтонавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрадро́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аэрадрома. Аэрадромная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)