плагія́т, ‑у,
Выдача чужога твора за свой або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора
[Ад лац. plagiatus — выкрадзены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плагія́т, ‑у,
Выдача чужога твора за свой або выкарыстанне ў сваёй працы чужога твора
[Ад лац. plagiatus — выкрадзены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карасі́на, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́мба,
Спартыўная барацьба, якая дапускае прымяненне болевых прыёмаў і дазваляе перамагаць больш моцнага або ўзброенага праціўніка; самаабарона
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстанты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сураві́зна, ‑ы,
1. Суравая пража або тканіна.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суцэльназварны́, ‑ая, ‑ое.
Выкананы спосабам злучэння швоў толькі з дапамогай зваркі (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схітры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́пкі, ‑пак;
Лёгкія туфлі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транжы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
[Ад фр. trancher — разразаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уке́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)