субстантыўны, ‑ая, ‑ае.

1. У мовазнаўстве — які перайшоў у катэгорыю назоўнікаў.

2. Спец. Які дзейнічае без дапамогі іншых рэчываў; самастойны, незалежны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)