дрожа́щий

1. прич. які́ (што) дрыжы́ць; які́ (што) трасе́цца; які́ (што) кало́ціцца;

2. прил. дрыжа́чы, дрыго́ткі;

дрожа́щий го́лос дрыжа́чы го́лас;

дрожа́щие па́льцы дрыжа́чыя па́льцы;

дрожа́щий свет дрыго́ткае святло́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

реша́ющий

1. прич. які́ (што) раша́е; які́ (што) выраша́е; які́ (што) канча́е; см. реша́ть​ 1—3;

2. прил. раша́ючы; выраша́льны;

реша́ющая побе́да раша́ючая перамо́га;

реша́ющий го́лос раша́ючы го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наводя́щий

1. прич. які́ (што) наво́дзіць, які́ (што) наганя́е; см. наводи́ть;

2. прил. навадны́;

наводя́щий вопро́с навадно́е пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

окружа́ющий

1. прич. які́ (што) акружа́е, які́ (што) абкружа́е; см. окружа́ть;

2. прил. навако́льны;

окружа́ющий мир навако́льны свет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сочу́вствующий

1. прич. які́ (што) спачува́е; які́ (што) спагада́е;

2. прил. спачува́льны; спага́длівы;

3. сущ. спачува́ючы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стеня́щий книжн.

1. прич. які́ (што) сто́гне, які́ (што) е́нчыць; см. стена́ть;

2. прил. сто́гнучы, падо́бны на стогн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

торгу́ющий

1. прич. які́ (што) гандлю́е; які́ (што) таргу́е; см. торгова́ть;

2. прил. гандлёвы;

торгу́ющие организа́ции гандлёвыя арганіза́цыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

трын-трава́ в знач. сказ., прост. хоць бы што;

ему́ всё трын-трава́ яму́ ўсё хоць бы што.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уследи́ть сов.

1. (устеречь) упільнава́ць (каго, што), дапільнава́ць (каго, што);

2. перен. (не упустить из внимания) усачы́ць, дасачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

усле́живать несов.

1. (устерегать) упільно́ўваць (каго, што), дапільно́ўваць (каго, што);

2. перен. (не упускать из внимания) усо́чваць, дасо́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)