адцы́ркаць

‘адліць, падаіць маленькімі струменьчыкамі што-небудзь (адцыркаць малако); плюнуць праз зубы што-небудзь (адцыркаць сліну)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адцы́ркаю адцы́ркаем
2-я ас. адцы́ркаеш адцы́ркаеце
3-я ас. адцы́ркае адцы́ркаюць
Прошлы час
м. адцы́ркаў адцы́ркалі
ж. адцы́ркала
н. адцы́ркала
Загадны лад
2-я ас. адцы́ркай адцы́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адцы́ркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)