Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смак
(польск. smak, ад с.-в.-ням. gesmac)
1) адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога служыць язык;
2) адчуванне на языку, уласцівасць чаго-н. ядомага (напр. салодкі с.);
3) перан. задавальненне, ахвота (напр.страціць с. да жыцця);
увайсці ў с. — адчуць прыхільнасць да чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
абле́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.
Разм.
1.Страціць валасы, поўсць, пер’е. Аблез [Ігнат].., чэрап свеціцца голы.Мележ.// Выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць). — Адна [жонка] свайму ж гаспадару чыгун кіпню на галаву выліла. Добра, што вада ўжо трохі выйшла парай, дык валасы ў чалавека аблезлі, скура за вушамі спяклася, а сам жыў астаўся.Кулакоўскі.
2.Страціць першапачатковую афарбоўку, выліняць, выцвісці. [Млынар Шэлегу:] — Калі можна, дарагі, то я яшчэ пару баначак фарбы прыхвачу. Аканіцы зусім аблезлі.Навуменка.
3. Змяніць скуру, абгарэўшы на сонцы. [Стафанковіч:] — Гэта ж трэба мець нечалавечую галаву, каб выседзець у гэтакай пякельнай моцы, як у яго там скура, разам з валасамі, не аблезе?..Чорны.
4.Страціць верхні слой; аблупіцца; выцерціся. Бур’ян быў і на самім папялішчы — зялёны, густы, ён падыходзіў аж да печы, якая аблезла, завалілася ад дажджоў і снегу зусім.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
podupadać
незак. занепадаць, бяднець;
podupadać na zdrowiu — пачаць хварэць; страціць (сапсаваць) здароўе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zobojetnieć
зак.na coстаць абыякавым да чаго; страціць інтарэс да каго/чаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пазбы́цца
1. (збавіцца, вызваліцца) lóswerden*vt; sich befréien (адкаго-н., чаго-н. von D); beséitigen vt (устараніць);
2. (страціць) verlíeren*vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пага́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пагас, ‑ла і пагаснуў, ‑нула; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Перастаць гарэць, свяціць, свяціцца; затухнуць. Ліхтар пагас. Пагасла святло. □ Выгарала датла і пагасла вогнішча.Бажко.// Перастаць адлюстроўваць, адбіваць. Сонца схавалася за ўзгоркам, пагаслі шыбы.Шамякін.
2.перан.Страціць бляск, жвавасць (пра вочы, позірк і пад.). Позірк пагас. □ «Грозныя» аганькі ў Маніных вачах пагаслі.Пестрак.//Страціць настрой, стаць абыякавым. Вейкі ў Лёдзі ўздрыгнулі, і яна быццам пагасла.Карпаў.
3.перан. Знікнуць; аслабець. Не, не пагасне ніколі — Ленінскай праўды святло.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заняме́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1.Страціць адчувальнасць; адзеравянець. Войт з кожным ударам пугі ўсё больш звярэў.., і правая рука, якая трымала пугу, занямела ад працы.Бядуля.Лена.. выскачыла з машыны і пацягнулася, распраўляючы суставы, якія занямелі ад доўгага сядзення ў машыне.Корбан.//перан. Замерці, абамлець. У Марыны ўсё занямела ў сярэдзіне, але з выгляду яна была спакойная.Шарахоўскі.
2. Замаўчаць, страціць здольнасць гаварыць пад уплывам якога‑н. моцнага пачуцця; анямець. У хаце на адзін момант усе занямелі, а потым сталі бедаваць-гараваць.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)