даба́віць, дабаўля́ць hinzúfügen vt; ergänzen vt; hinzúgeben* vt; hinzúsetzen vt;

няма́ чаго́ даба́віць dem [da] ist nichts hinzúzufügen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

на́варат,

У выразе: другім наваратам — другі раз. [Маці:] — З хваробай не жартуй: яшчэ другім наваратам адкінецца... Якімовіч. Даўно мы з’елі сваю дзель бульбы, а нашых сяброў няма і няма. Я паставіў другім наваратам кацялок. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́слі, ‑ляў; адз. няма.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў. Іграць на гуслях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вані́ты, ‑аў; адз. няма.

Разм. Тое, што вывяргаецца са страўніка пры ванітаванні, рвоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́лты, ‑аў; адз. няма.

Група старажытных індаеўрапейскіх плямён, якія гаварылі на балтыйскіх мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дво́ечнік, ‑а, м.

Разм. Вучань, які пастаянна атрымлівае двойкі. У класе няма двоечнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́рыкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дурыцца; свавольства. Хопіць дурыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нача́ткі, ‑аў; адз. няма.

Тое, што і пачаткі (гл. пачатак у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыста́нне, ‑я, н.

Разм. Прыстанішча, прыстанак. Ні прыстання, ні спакою няма чалавеку. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́згляды, ‑аў; адз. няма.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. разглядаць — разгледзець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)