наручы, ‑аў;
У старажытнасці — частка латаў, якая надзявалася на рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наручы, ‑аў;
У старажытнасці — частка латаў, якая надзявалася на рукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)